Sihhatler olsun

Iste bu da en sevdigim aktivitelerden birinden sonra cekilmis bir fotograf: Banyo Yapmak.. Su aralar, yani 15 aylik koca bir adam oldugum bu gunlerde, elimle kulagimi kasiyarak, dolabimdan bornozumu alip banyoya dogru giderek banyo yapmak istedigimi annemlere anlatmaya calisiyorum. Annem buna "Ben kari isterem hareketi" diyor, cunku soyledigine gore, Turk filmlerinden birinin unutulmaz sahnelerinden birinde de ayni hareketle yasli bir amca evlenecek kari istiyormus.. Aslinda, o "ben banyo isterem" hareketi ama yine bir yanlislik olmus iste. Bu pozda da annem ise gitmeden once bana banyo yaptirmak istemis, sonra da bu sirin halimi gorunce dayanamayip fotograflarimi cekmeye baslamisti.. Bazen sasiriyorum, annem beni bu sevimli halimle birakmaya razi olup, nasil ise gitmeyi basarabilmis acaba?? Zor olsa gerek..

Babamin kucaginda

Bu da bizim Ankara'daki evimizin balkonunda, sicak bir yaz aksaminda cekilmis bir fotograf. Tabii ki babamin kucaginda cok mutluyum goruldugu uzere, cunku karsimda herzamanki gibi annecigim var ve beni guldurmek icin yine oyunlar yapiyor. Nedense, annemin kucaginda oldugum zamanlarda bu kadar gulmuyorum, cunku annemi goruyor olmak icimi rahatlatiyor. Ama kucagindayken annemi bir turlu goremiyorum, ne garip degil mi??

Manzaraya karsi

İste gene teyzemin kucagindayim. Burasi da Nevin Halamizin evi. Nevin halamizin Konya'nin gobeginde muhtesem manzarali bir evi, manzaranin ortasinda da kocamaan bir Ataturk heykeli vardir. Bu kadar hareketli bir manzara her cocuk gibi beni de cok heyecanlandiri, birsuru arabalar, insanlar, vinn vinn gider gelir, yukseklik korkum da olmadigi icin hic rahatsiz olmam. Burada teyzemin bana sarilmis olmasina ragmen, annem uzaktan endiseyle bize bakiyor ve “HİHHH ABLA DİKKAT ET” diyip duruyordu. Teyzem de tabii ters ters bakiyordu anneme. Hatta o gun, Muge ablamla ilgili bir hatiramiz daha var. Londra metrosundaki patlamalarin haberini almis, o esnada metroyla ise gitmek uzere oldugunu tahmin ettigimiz Muge Ablamizdan endiseyle haber beklemistik. Sonunda Lale Hala'ya ve Muge Abla'ya ulasip herseyin yolunda oldugunu ogrenince azicik rahatladik. Yaa boyle de bir anisi var bu fotografin.

Hmm..Nefiss..Nefiss

Iste bu da son derece akrobatik pozlarimdan birisi. 5. ve 6. aylarda elleri ayaklari kesfedince boyle herseyin tadina bakmak isterdim. Tabii bunye kucuk olunca boyle hareketler yapmak kolay. Ama simdi olsa hic yapamam heralde. Isterseniz bir de siz deneyin bakalim, yapabilecek misiniz?

Yilmaz Dede ve Ben

Iste bu da benim Yilmaz Dedem. Ben maalesef annemin babasini hic gormedim Gunluk kardes. Rahmetli dedem yillar yili, “HANIM BİZİM KIZ EVLENMEZ DEDİK AMA EVLENDİ. AMA BU KIZ VAR YA DOĞURMAZ ERKEK FATMA” der dururmus... Bu yuzden, benim dogdugumu gorse eminim cok sevinirdi. Dedem beni goremedi, ama Yilmaz Dede, yani dedemin abisi ile verdigim bu poz, sanki dedemle verdigim poz gibi. Annemin dedigine gore Yilmaz Dede ve dedem birbirlerine bir agabey kardes olarak o kadar benziyorlarmis ki, ben de dedemin fotograflarini gorup sasiriyorum. Yilmaz dedem sagolsun, dedemin yoklugunu hissettirmemek icin ben dogduktan kisa bir sure sonra gelmis gelmesine ama beni kucagina almaya cekinmis. Yine de annem ilk firsatta beni vermis ve bu ani kaybetmemek icin basmis deklansore.

Nevin Hala ve Ben

Iste bu da bizim buyuk Halamiz, Nevin Hala. Aslinda Nevin Hala, annemin halasi olur.. Ali dayim cogunlukla Melike teyzemle Koca Hala diye dalga gecse de, aslinda Koca Hala'miz Nevin Halamizdir. Biz her Konya'ya gidismizde Nevin Hala'ya ugrariz bu da yine sirayi bozsam da, eskilerden ilk el opmeye gidisimizde cekilen bir fotograf. Nevin Hala'yi annem de ben de cok seviyoruz cunku o cocuklar ve torunlar icin kendini parcalayan bir anne. Nevin halam da bizleri cok seviyor, ne zaman anneme beni sorsa sesi titriyor. Hatta Nevin Halamin benden dort ay kucuk Azra isminde bir torunu daha oldu ve o da arada sirada Azra'ya bakmaya gidiyor. Bu yuzden de butun cocuklari cok seviyor, sonra da bu resimde oldugu gibi yorgun ama duygusal bakiyor.

Dedem ve Ben

Aslinda simdi sirayi bozup bu resimi koyacagim Gunluk kardes, ama farkettim ki benim dedemle hic fotografim yok. O yuzden idare et artik. Dedem beni cok seviyor tabii ki ben de onu. Yalniz dedemin bir ozelligi var, beni hep bagira cagira seviyor. Normalde baska bir insan bunu yapsa acayip tirsarim Gunlukcugum, dogruya dogru. Ama dedem yapinca nedense hic korkmuyorum ve yadirgamiyorum, hatta hep bu fotografta oldugu gibi uslu uslu oturuyorum kucaginda. Ama maalesef dedmi cok goremiyorum, cunku tipki benim anneannemi ipotek altina aldigim gibi, bizim halaoglu Arda da babannem ve dedemi ipoteklemis durumda. Yani bana sira gelmiyor Arda'dan anlayacagin. Dedeme, babanneme ve Arda'ya buradan selamlar..Gorusuruz dedeeee...

En guzel poz, verilmemis poz...

Iste bu da annemle benim nostaljik pozlarimizdan biriii.
Bu fotografin cekildigi gun, Nermin teyzemin pek bi super makinasini ve guzel fotograf cekme kabiliyetlerini cantasina koyup bize geldigi ve birsuru cok guzel fotograflarimi cektigi gundu. Annemin haberci deyimiyle tam "cekim" bitmisti ve biz annemle en sevdigim oyun olan "Tut sunu tut tut" isimli atiyor gibi yapip atmama oyununu oynuyorduk kii, Nermin teyzem bir de bu fotografimi cekmis, ne de guzel etmis.. Annem diyor ki bu bizim en guzel fotografimizmis, cunku poz vermedigimiz icin cok dogal cikmisiz. Bence de oyle... Ama yine de ileride daha nice birlikte cok guzel fotograflarimiz olur degil mi annecigim? Belki o zamanlar sen beni boyle atip tutamazsin, belki buyur koca adam olurum, ama yine de benim seninle her fotografim cok guzel olur, degil mi?

Gulelim Guldurelim

Iste bu fotograf da, son derece artistik pozlarimdan biridir Gunluk kardes.. Tabii bu donemde epey bir toparlamistim kendimi, artik birisi bana bir maymunluk yapinca "naapiyor bu insanoglu, deli midir nedir??" diye dusunmek yerine, herkesi oldugu gibi kabul etmeye, ve yapilan maymunluklardan keyif almaya basladim. Oyle ki, bazen basta annem ve babam olmak uzere, buyuklerim gelip yuzume karsi “ŞAAAAAŞKIN" diye bagirirlardi.. ya da “SEN DELİ MİSİN YAHU?” diyerek, bir de elleriyle deli isareti yaparak benimle konusmaya calisirlardi.. Ben de, "Yahu bu ailem de ne garip, benim nerem saskin, nerem deli??" diye dusunup kafa yormak yerine, buyuklerin dustugu bu durumlara gulmekten , kikirdamaktan kendimi alamazdim. Hatta o donemlerde her bebek gibi o kadar anlamsiz seylere gulmeye baslamistim kii, bugun dusundukce keske hayatim boyunca hep boyle gulsem, hayatin anlaminin gulmek ve guldurmek oldugunu hic unutmasam diyorum. Unutur muyum dersin Gunlukcugum?

Yakalarsam Muck Muck

Uzuun bir aradan sonra, iste yine yaziyorum sevgili gunlukcugum. 5 aylikken cektirdigim bu fotograf ile kaldigimiz yerden devam edebiliriz. O zamanlar devamli ustunde calistigim bir konu vardi, bu da calismalarim esnasinda cekilmis bir fotograf. Bu calismalarimda ne zaman anneannemi gorsem, gozlerimi faltasi gibi aciyor, ve sinsi sinsi anneanneme yaklasiyordum. Tabii bu zamanlarda daha aslinda ben kimseye yaklasamiyordum ama turlu sesler cikararak onlarin bana yaklasmasini sagliyordum. Bebek olmanin boyle avantaji vardi iste gunlukcugum, gel diyince geliyorlar git diyince gidiyorlardi o zamanlar..Ahh ne gunlerdi.. Neyse, sonra anneannem bana yaklasir yaklasmaz "Aaaa" diye bagiriyor, ve anneanneciimin cenesini, yanagini, iste Allah ne verdiyse harrt diye issiriyordum. Ama tabiii o zamanlar disim de yoktu, biliyor musun.. bu yuzden bu "haarrt" diye issirma durumu pek kulaga geldigi kadar aci verici olmuyordu. Herkes bunu dis etlerimi kasimak icin icat ettigim bir oyun saniyrdu ama hayyiiirr.... Aslinda hani buyukler birbirlerini yanaktan opuyorlar ya, ben de boyle yaparak anneannemi yanagindan opmeye calisiyordum. Yaklasik birbucuk ay kadar bu konu uzerinde calistiktan sonra, kendimi biraz daha buyumus hissettim. Ancak kimse bunu neden anneannemden baska kimseye yapmadigimi anlayamadi Gunlukcuum ama bunun icin bir bahane aramaya gerek yok kii.. Anneannem bana hep baktigi icin, butun dertlerimi cektigi icin en cok opulmeye layik insandi, hala da oyle. O yuzden ben de en cok onu opuyordum. Taa o gunlerden beri iste boyle bir ask yasiyoruz biz anneannemle gunlukcuum.. yaa..iste booyle..