Anneannemin Kucağında Anneme Anlam Vermeye Çalışırken

İşte bu fotoğrafta da Anneannemin kucağından etrafı seyretmekteyim Sevgili Günlük. Etraf derken yalnız, yanlış anlaşılmasın annemi kastediyorum. Çünkü o zamanlar ben ne zaman sakin sakin otursam anneannemin kucağında, annem geliyor bir sürü anlamsız yüz ifadeleri, şaklabanlıklar yapmaya çalışıyordu. İlk başlarda bu fotoğrafta da görüldüğü gibi çok anlam veremedim yaptıklarına, sonra anladım ki meğer kadıncağız beni güldürmeye çalışıyormuş...Tabii o zamanlar ben gülmeyi de pek bilmiyordum, biliyor musun.... Göz teması kurup etrafımdakileri tanımaya çalışıyordum ilk zamanlarda, boş zamanlarımı geçirdiğim en sevdiğim uğraş buydu... Neyse ki sonradan gülmeyi de öğrendim ve etraftaki herkese de alışınca şu aralar da olduğu gibi hep gülmeye başladım, özellikle de anneme... Eh, kadıncağız o kadar uğraşıyor, bir gülücüğü mü esirgeyeyim...Ne gariptir ki ilk günlerden beri ben gülünce herkes de benimle beraber gülmeye başlıyor... Bu gülmek bulaşıcı birşey galiba :)