
Iste bu daa, teyzemin oglu, kuzenim Eyen. Aslinda benden baska herkes Eren diyor nedense ama ben Eyen demeyi tercih ediyorum Gunlukcugum, soylemesi daha kolay cunku! Birbirimize ne kadar benziyoruz degil mi Eyen abimle, ayni sivri kafa, ayni yuz hatlari. Hatta isimlerimizin basharfi bile ayni... Cok ortak noktamiz var caniim. Ben Eyen abimi cok seviyorum. Hatta annem ne zaman bana "Senin adin ne annecigim?" diye sorsa "Eyen" diyorum ki, aslinda "Eyen abim gibi olmak istiyorum" demeye calisiyorum. Neyse, ben ne zaman Eyen abimi gorsem, gidip kolunu bacagini tutup, o meshuur opucuklerimden birini veriyorum Muuaaah diye, herkes cok guluyor bu duruma. Ortada gulunecek ne var canim, bir insan sevdigi abisini opemez mi? Hem Eyen abim de beni cok seviyor, belki ilk baslarda oldugundan daha bile cok simdi. Bir de ne zaman Eyen abim okula gitse, bana soruyorlar Eren abin nereye gitti diye, ben de buyuklerin anlayabilecegi bir dille, yani isaret diliyle basparmagimi kalem sekline getirip diger avucuma yazi yazmaya basliyorum ki, buyukler Eyen abimin okula ders calismaya gittigini anlasinlar. Ben olmasam buralarda zaten kimsenin biseyden haberi olmayacak caniim, herseyi de bana soruyorlar. Neyse kisaca ben Eyen abimi cok seviyorum Gunlukcugum ve buyuyunce ben de onun gibi Abi olmak istiyorum. Buradan bir kez daha opuyorum abimi. Muuaahhhh...
0 Comments:
Post a Comment
<< Home