Afiyet olsun

Bu da işte beslenme saatimden bir fotoğraf günlük kardeş. Yalnız beslenme dediysem zannetme ki mama ile besleniyordum burada.. Hayıııırr annemin sütüydü bu biberonun içindeki. Aslında annem ben doğduktan 3.5 ay sonra işine başlamıştı. Ama ben yine de annemin sütünün tadını çok seviyordum annem de bu duruma çok seviniyordu tabiii çünkü günlükcüğüm bu anne sütü süper faydalı biseymis aslında tabii o zamanlar ben bunu bilmiyordum sadece tadını çok seviyordum... Neyse annemin işi bizim eve çok yakın olduğu için annem o zamanlar günde 3 kez geliyor beni emzirip gidiyordu. Aslında annem de bu durumdan çok memnundu aman müdürleri duymasın çünkü bu sayede hem öpüsüp koklasıyorduk hem de beni içine sinerek doyuruyordu.. Ama bazı zamanlarda ülkemizin gündeminden benim beslenme saatlerinin de etkilendiği olmuyor değildi tabiii.. Ne zaman annemin millete verecek çok haberi olsa o zaman da annem sütünü bir poşete sağıyor, ve işyerindeki abilerle gönderiyordu... Eğer onu da yapamazsa o zaman da anneannem buzlukta beklettiği daha önceden sağılmış sütleri benmari usulü eritiyordu - valla bana sorma günlükcüm ben de benmari ne demek bilmiyorum duyduklarımı anlatıyorum sana. Neyse böyle bir ekip çalışması içinde herkes benim sütüme seferber olmuş durumdaydı ve zahmetli de olsa ben seve seve sütümü içiyordum. Annem de her seferinde Allaha sütü olduğu için şükrediyordu kısacası kimsenin durumdan bir şikayeti yoktu.. İşte burada da annem biberona koyduğu sütü ile beni besliyor ben de pek bir güzel içiyoruum.. Ohhh afiyet olsun bana...